Parowóz tej serii miał zapoczątkować serie znormalizowane składające się z 3 typów kotłów i cylindrów oraz z identycznych kół, mechanizmów i armatur, z możliwością zestawiania w różne warianty. Parowóz był przystosowany do jazdy po liniach wąskotorowych o szerokości 600 i 700mm z możliwością szybkiej i prostej zamiany. Konstrukcja przewidywała również możliwość jazdy z osobnym tendrem. Niestety, Ministerstwo Spraw Wojskowych nie zaufało młodemu przemysłowi kolejowemu i nie odebrało zamówionego w 1928 roku parowozu. Jedyny egzemplarz został więc zakupiony przez PKP. Jest to więc prototyp, którego nie ma nigdzie indziej! Produkt był owocem kooperacji Fabloku (kocioł, skrzynie wodne i węglowe, armatura i montaż) i Parowozu (podwozie, mechanizm ruchu i stawidło). Parowóz był udaną konstrukcją.

Przebieg służby:

1928-1937 Linia wąskotorowa Sierpc – Lubicz

1937-1940 Jędrzejowska Kolej Dojazdowa.

W 1940 roku parowóz został wywieziony przez Niemców nie wiadomo dokąd, a od 1945 roku pracował w Muszyńcu koło Ostrołęki.

W latach 1973-1975 oczekiwał w ZNTK Nowy Sącz na naprawę, której nie dokonano.

W latach 1975-1993 niszczał w Muzeum Kolejnictwa i w Muzeum Okręgowym w Bydgoszczy.

W 1993 roku trafił do Skansenu, po remoncie w 1994 roku stanął jako pomnik.

Parowóz nosił kolejno oznaczenia:

• wojskowe: M.S. Woj. „Sam-Pol”, I-III 1002 p
• na PKP do 1939 roku: D 3 1002
• podczas okupacji: DR 991575
• po wojnie: Tx 26-427

Dane techniczne:

Moc:100 KM. Średnica kół napędowych:650. Średnica kół tocznych:brak kół tocznych. Długość:6100 mm. Wysokość:2980 mm. Szerokość: 1960 mm. Prędkość maksymalna:30 km/h