Parowóz wąskotorowy wyprodukowany w 1918 roku w zakładach Schwartzkopff, z numerem seryjnym 6818. Przebieg służby od 1918 roku do końca II wojny światowej jest nieznany. Wiadomo jedynie, że parowóz nosił w tym czasie oznaczenia: HF 2665 (na kolejach wojskowych w czasie I wojny światowej), Es 451 (na PKP przed wojną), DR 991 611 (w czasie II wojny światowej). W latach 1945-1956 pracował na PKP w Mławie. W latach 1956-1969 stał w rezerwie w kamieniołomie w Walkowicach. Był zbyt długi dla tamtejszych łuków i zbyt słaby dla ostrych wzniesień. Z kamieniołomu został przetransportowany do Cukrowni Leśmierz koło Łęczycy. W latach 1969-1987 znowu bezużyteczny stał w szopie cukrowni „Młynów” w Młynowie. W 1987 roku został przekazany do Muzeum Kolejnictwa i w 1989 roku odbudowany. Po remoncie, jako jedyny na świecie zachowany parowóz tej serii stanął jako pomnik przed lokomotywownią w Suchej Beskidzkiej. 22.08.2000r lokomotywa ta została przeniesiona do Chabówki. Od 28.08.2000 roku stoi przed budynkiem administracyjnym Skansenu…
Dane techniczne:
Średnica kół napędnych: 600mm; Szerokość toru: 600 mm; Długość: 6100 mm; Masa: 15t
Prędkość maksymalna: 20 km/h.