W latach 1914-1919 zbudowano ponad 500 sztuk tych niezbyt udanych tendrzaków. Pomimo dużej siły pociągowej parowóz był źle wyważony i bardzo awaryjny. Posiadał cztery połączone ze sobą skrzynie wodne: dwie boczne, trzecią, małą nad osią toczną i czwartą nad I i II osią wiązaną. Parowóz mógł ciągnąć po poziomym torze składy o masie 2070 ton z prędkością 40 km/h-rozwijał moc 1000KM. W okresie międzywojennym na PKP eksploatowano 27 parowozów tej serii, również na liniach górskich do czasu zastąpienie przez serię OKz32.

Dane techniczne:

Największa dopuszczalna prędkość konstrukcyjna: 65 km/h
Średnica cylindrów: 600 mm
Skok tłoka: 660 mm
Powierzchnia rusztu: 2,56 m2
Średnica kół napędnych: 1350 mm
Średnica kół tocznych: 1000 mm
Całkowity cieżar lokomotywy w stanie służbowym: 97,6t
Najmniejszy dopuszczalny promień łuku: 120 m

TKt1-63

Prezentowany egzemplarz został zbudowany w 1916 roku.
Na PKP pracował od 1946 roku kolejno w DOKP Łódź, DOKP Katowice, MD Racibórz. W 1972 został skreślony z inwentarza. W 1994 roku trafi do Chabówki gdzie został ustawiony jako pomnik.